Stille Tijd is een ‘must’ in de evangelische richting; je zet dagelijks een bepaalde tijdsperiode apart voor gebed en bijbel lezen. Andere protestante richtingen zijn meer gewend om voor en na iedere maaltijd te bidden, na het avondeten de bijbel te lezen en te bidden voor het slapen gaan. Ik noem dat ook stille tijd.
Ik ben opgegroeid met bidden en bijbellezen aan tafel en heb het redelijk lang volgehouden om dat in mijn eigen gezin ook te doen. Op een gegeven moment ga je nadenken over het belang van deze gewoonte en of je echt je poot stijf moet houden om na de maaltijd een stuk uit de bijbel te lezen. Voor mij is de geloofsoverdracht van dit moment het meest belangrijk. Je praat met je kinderen over de bijbel en over God. Maar als de kleintjes jengelen dat ze van tafel willen en de tieners niet erg geïnteresseerd meer zijn, dan komt er van die geloofsoverdracht niet veel meer terecht, dus we zijn ermee gestopt. We spraken over het geloof als het zo uitkwam. Voor ons is het normaal om God of het geloof te betrekken in een gesprek, omdat de basis hiervoor al op jonge leeftijd is gelegd.
Van het sec lezen aan tafel vroeger is bij mijzelf alleen de gewoonte blijven hangen. Ik hoorde de woorden, kende vaak het verhaal wel, maar het zei me verder weinig. Het werd door mij voor kennisgeving aangenomen.
Dit hoor ik van meer mensen, ook als ze zelf de bijbel lezen. Het is een woordenbrij die je bekend voorkomt, maar wat je er mee aan moet is een raadsel. Een paar minuten na het avondeten is nog om doorheen te komen, maar als je iedere dag zelf een tijd moet gaan zitten lezen en het zegt je weinig, dan houd je dat niet lang vol.
Er zijn mensen die de bijbel ‘verslinden’, die het een geweldig boek vinden, die haast niet kunnen ophouden met lezen. Daar sta je dan met je goede gedrag …., je faalt big time als je het woord van God niet inspirerend vindt. Dus als het gesprek op Stille Tijd komt, dan beaam je dat het zo moeilijk is om daar een vaste gewoonte van te maken en dat het lastig is om je te concentreren, maar je verzwijgt dat je eigenlijk weinig snapt van de bijbel, dat het je weinig zegt.
Hetzelfde geldt voor gebed. Standaard gebeden, zoals het ‘onze Vader’ helpen je met bidden, maar ze kunnen ook gedachteloos worden uitgesproken. Zelf bidden is lastig. Waar moet je het over hebben een half uur lang? Veel mensen praten niet eens iedere dag zolang achter elkaar met hun eigen partner en die geeft tenminste nog antwoord. Sommige mensen hebben de oplossing gevonden in gebedslijstjes met allemaal mensen en situaties waar ze dagelijks voor bidden. Anderen bidden de psalmen of bijbelteksten. Het is niet fout, maar ik denk dan bij mezelf, wat is eigenlijk het doel van Stille Tijd?
Voor mij is het doel ontmoeting met God. God is mijn Vader, dus ik wil Hem dingen vertellen en ik wil dingen van Hem weten en soms wil ik gewoon bij Hem zijn. Ik hoef geen punten te verdienen, ik hoef niet een kwartier lang geconcentreerd stil te zijn voordat Hij zich openbaart, ik hoef geen ritueel van aanbidding, vergeving, enz. voordat ik bij Hem kan zijn. Ik kan gewoon bij Hem binnenlopen op elk moment van de dag, onder iedere omstandigheid. Het hoeft niet een speciaal moment te zijn, of een speciale plek, want Gods aanwezigheid heiligt ieder moment en iedere plaats.
Ik vind God in de bijbel, maar vooral daarbuiten. In verhalen van anderen, in boeken en films. Dat hoeven geen christelijke films of boeken te zijn en God hoeft er niet eens in voor te komen, maar het zijn associaties en indrukken waarin ik God ervaar en soms ook in antwoorden op vragen die ik heb.
Je kunt God zo ook vinden in muziek, dans, beeldende kunst en natuurlijk in de natuur. In de grenzeloze creativiteit en de schoonheid van vormen en beweging, maar ook in de aanklacht van misbruik hiervan. Je kunt God zo vinden in kennis en wetenschap en prestaties van het menselijke intellect. Hoe wonderlijk zijn we gemaakt, bijna goddelijk. We kunnen zo ontzettend veel, maar zijn tegelijk zo beperkt.
God is alomtegenwoordig, je kunt Hem overal vinden. Niet alleen omdat Hij Geest is en in ons woont, maar ook omdat alles een afdruk van Hem, de schepper draagt.
Als de bijbel je niet veel zegt en als je gebed eenrichtingverkeer is, begin dan eens om God te zoeken in de mensen en dingen om je heen. Praat eens met mensen over wie God voor hen is. Ga op zoek in preken, You Tube filmpjes, boeken. Leer op die manier meer over God. Op een gegeven moment ontdek je een facet van God dat aansluit bij waar jij naar opzoek bent en een manier van communicatie die past bij jou.
(Houd wel in de gaten dat je opzoek gaat naar de God van de bijbel, de God van Abraham, Izaak en Jacob, de Vader, Zoon en Geest, en dat je niet eindigt met een andere God.)
Van daaruit kan jullie relatie gaan groeien en ga je steeds meer facetten van God leren kennen. En hoe meer facetten van God je leert kennen, hoe beter je Hem gaat begrijpen en dan wordt misschien op een dag de bijbel ook een goed boek dat ergens op slaat, omdat je de Schrijver kent.
Home