Ontspannen Christendom

Artikel – 3300 woorden, ongeveer 20 minuten lezen.

Inhoud:

• ‘Relax, het is volbracht’, blog uit april 2016

• Wat je gelooft, bepaalt hoe je in het leven staat.

• Wat is er volbracht?

• Geloven in de naam van de eniggeboren Zoon (Joh 3:18)

• Geloven is gegrepen worden door de persoonlijkheid van God.

Relax, het is volbracht

Voor Hij de geest geeft zegt Jezus: “Het is volbracht”. Talloze boeken zijn geschreven over wat Jezus heeft volbracht met Zijn leven en sterven en talloze boeken zijn nog nodig. De omvang en de impact van wat Hij heeft gedaan is groter dan wij kunnen bevatten. Wat vast staat is dat wij daar niets aan hoeven toevoegen. Het werk van Christus is volkomen en allesomvattend. Doordat Hij het volbracht heeft, mogen wij de rust binnengaan. Door Christus worden wij rechtvaardig en heilig en door hem worden wij verlost. We zijn geroepen om vrij te zijn. Zo ontspannen mogen we leven. Het voelt haast aan als vakantie. Niks moeten, alleen genieten. Een van mijn favoriete teksten als tiener was: “alles is geoorloofd, maar niet alles is nuttig”, en hij scoort nu nog hoog in mijn top 10.

Iedere Christen zal beamen dat we niets kunnen toevoegen aan het werk van Jezus Christus. We zijn totaal afhankelijk van Zijn liefde en Zijn genade, en gelukkig is Hij trouw en betrouwbaar. Onze zonden worden ons vergeven en onze werken kunnen niets aan ons behoud toevoegen. Waarom leunen zo weinig Christenen dan achterover om te genieten van God en wat Hij ons gegeven heeft? Waarom zijn we zo druk bezig om een betere versie van onszelf te worden?

We moeten niet zondigen zodat de genade toeneemt, laten we dat even vaststellen. Maar we leven alsof we bang zijn om iets verkeerds te doen, alsof onze zonden misschien toch niet altijd vergeven zullen worden. Alsof we onszelf toch kunnen opwerken tot een bepaalde status waarmee we er wél mee door kunnen. Alle mensen hebben gezondigd, zegt Paulus, en je wordt gerechtvaardigd door te geloven, niet door de wet te onderhouden.

Maar er staat toch: ‘wie Mij liefheeft houdt zich aan mijn geboden’? Ja, dat staat er en dat is niet meer dan logisch. Als je van iemand houdt, als je je leven met iemand deelt, dan leef je niet alsof diegene niet bestaat. Je probeert rekening te houden met wat die persoon graag wil. Jezus zegt: “Dit is Mijn gebod, dat je elkaar liefhebt zoals ik jullie heb liefgehad.”

Jezus vertelt hierover op de laatste avond die Hij samen met Zijn leerlingen heeft. Hij legt hun ook uit hoe dat in zijn werk gaat, door een vergelijking te maken met een druivenplant. Alleen als de ranken aan de wijnstok zitten, kunnen ze vrucht dragen.

Wij kunnen alleen liefhebben zoals Jezus, als Zijn liefde door ons heenstroomt. Het houden van geboden komt voort uit onze relatie met Hem. Het is niet zo dat we pas relatie hebben als we ons aan de geboden houden en het is ook niet zo dat we de relatie verbreken als we ons niet aan de geboden houden.

De relatie zal dan wel minder intensief worden, je neemt bewust of onbewust wat afstand. “Mijn arm is niet te kort om te verlossen, maar je zonden staan tussen ons in”, zegt God tegen Zijn volk. Nu Jezus alles heeft volbracht, zijn onze zonden vergeven, dus die staan niet langer tussen God en ons in. Toch ervaren we vaak afstand. Dat komt doordat wij God op een afstand hebben gezet. We hebben God niet betrokken bij wat we gingen doen, waarschijnlijk omdat we Hem er liever niet bij hadden. Hij wil wel naar ons toe – Zijn arm is niet te kort, maar wij hebben afstand genomen. De oplossing voor dit probleem is terug naar God en opbiechten wat we gedaan hebben. Ons probleem is niet dat we hebben gezondigd, want dat probleem is opgelost, ons probleem is dat we God hebben buitengesloten.

God vraagt van ons om Hem lief te hebben met alles wat in ons is, niet meer en niet minder. Jezus zegt dat we dit alleen kunnen als we dicht bij Hem blijven. We dwalen niet af als we zondigen, we zondigen omdat we afdwalen. Als je dit weet, kun je heel wat meer ontspannen door het leven. Je hoeft niet bang te zijn voor verleiding, zonde, het kwaad en de dood. Je hoeft alleen maar contact te houden met God door open en eerlijk te zijn tegen Hem. Hij doet de rest.

Wat je gelooft, bepaalt hoe je in het leven staat.

Als je gelooft dat je bent ontstaan uit een een of andere oersoep, dan heeft je leven geen reden. Je bent hier bij toeval en je kunt er maar beter het beste van maken zolang het duurt. Jij bent zelf de maat der dingen; het belangrijkste is dat jij gelukkig bent.

Als je gelooft dat je gemaakt bent door een God, dan krijgt je leven ineens betekenis. Afhankelijk van het soort God waar je in gelooft is dat een prettige of minder prettige betekenis.

Als je gelooft in een God die jou nodig heeft om hem te dienen of om werk te doen wat hij zelf niet kan, dan ben je min of meer een slaaf van die God. Je moet doen wat hij zegt. Dat is meestal niet leuk. Er zijn weinig goden die de mens een lolletje gunnen. Dat komt denk ik, omdat die goden meestal verwikkeld zijn in een strijd met het kwaad en ze willen dat de mens partij kiest. Leuke dingen zijn dan meestal verleidingen van het kwaad, dus verboden terrein.

Als je gelooft in een God die ergens ver weg bekijkt of we het wel goed doen, als een soort test voor wie goed genoeg is om in de hemel te komen, dan ben je je hele leven bezig om goedkeuring te krijgen. Sommigen geloven dat je net zolang nieuwe levens krijgt totdat je het goed genoeg hebt gedaan. Goedkeuring krijgen betekent dat je aan de verwachtingspatronen voldoet; je moet je aan de regels houden. Dat lukt je nooit, meestal zijn die regels niet te doen, maar vaak kun je slechte dingen wegpoetsen door er goede dingen tegenover te zetten. Dat kunnen goede daden zijn of een afkoopsom in de vorm van een geschenk of offer aan die God. Het geheel wordt dan een optel- en aftreksom. Als het resultaat van al je goede en slechte daden positief is, dan mag je door naar het eeuwige paradijs. Zo niet, dan is ‘het ga verder naar Start’, of naar de gevangenis in de vorm van een of ander vervelend dodenrijk.

Als je gelooft in een God die je gemaakt heeft omdat Hij zijn oneindige liefde wilde delen, dan geloof je in een God die het beste voor je wil, die onvoorwaardelijk van je houdt, die er alles voor over heeft om samen met je te zijn, nu en in de eeuwigheid.

Dat is geen God die eist, dat is een God die geeft.

Voor een relatie zijn twee partijen nodig. God heeft een geweldige liefdesbrief neergelegd in de vorm van de schepping. Als je de uitbundige overdaad bekijkt van de kosmos of het dieren- of plantenrijk, dan weet je dat hier niet een krenterig, zielig, klein godje achter zit. De schepper God is majestueus, ongelofelijk creatief en gul. Van alles is ruim voldoende om een goed leven te kunnen leiden en overal waar je komt is iets om van te kunnen genieten.

Het enige wat Hij vraagt is of je zijn liefde wilt beantwoorden.

Op dit punt gaat iedereen zoeken naar het addertje onder het gras. ‘Dit is te simpel, dit kan niet kloppen, dit is waarschijnlijk maar de helft van het verhaal’. ‘Als iets te mooi lijkt om waar te zijn, dan is het dat meestal ook.’

Het addertje zat in dit geval in een boom. Kwaad kwam in de wereld en heeft de boel behoorlijk verpest. De ‘core business’ van het kwaad is liegen. Zijn leugens gebruikt hij om wantrouwen te zaaien.

De eerste leugen was: “Je zult helemaal niet sterven! God weet dat je ogen open zullen gaan als je van die boom eet, en dat je dan gelijk zult worden aan God, door de kennis van goed en kwaad.” De slang laat Adam en Eva geloven dat God iets heeft achtergehouden, dat God niet eerlijk tegen ze is geweest en zij geloven dat. De volledige harmonie tussen God, mensen en schepping werd erdoor verstoord. De mens vertrouwde God niet meer, vertrouwde elkaar niet meer en de schepping vertrouwde de mens niet meer.

En wij geloven die leugen nog steeds. Als God zegt dat alles volbracht is, zoeken wij naar wat we daar nog aan moeten toevoegen.

Wat is er volbracht?

Zoals gezegd zijn er boeken vol geschreven over wat Jezus Christus volbracht heeft. Eén facet wil ik daaraan toevoegen. Dat is wat Jezus er Zelf over heeft gezegd tegen Pilatus: “Ik ben koning: met geen andere bestemming ben Ik geboren en in de wereld gekomen dan om te getuigen van de waarheid.”

In het gebed dat Jezus de avond daarvoor heeft gebeden zegt Hij dat Hij is gekomen om (de naam van) de Vader bekend te maken. Als mensen de Vader kennen, dan hebben ze het eeuwige leven. Ze kunnen de Vader kennen door te geloven dat het beeld wat Jezus laat zien van de Vader, het juiste beeld is. Jezus laat een beeld zien van een liefhebbende Vader, die één wil zijn met de wereld die Hij liefheeft, zoals Hijzelf als God één is.

Eerder had Jezus al aan een Farizeeër laten weten dat God de wereld zo liefheeft dat Hij zijn zoon Jezus heeft gestuurd zodat de wereld door Hem behouden zou worden. Ieder die in Hem zou geloven, zou eeuwig leven hebben.

Wat is dus de opdracht van Jezus?

Laten zien dat God ons liefheeft en één met ons wil zijn. De waarheid verkondigen dat God geen leugenaar is die iets voor ons terug houdt, maar die alles voor ons over heeft, zelfs Zichzelf.

Wij geloven eerder dat God een dubbele agenda heeft. We kunnen niet geloven dat iemand die alwetend en alomtegenwoordig is, onvoorwaardelijk van ons kan houden.

We geloven eerder in het godsbeeld van een eisende God, want ervaring heeft ons geleerd dat alles een prijs heeft. Of een boze God, want wij worden ook boos als onze kinderen niet naar ons luisteren.

Jezus zet zichzelf tegenover de leugen: ‘Ik ben de waarheid’. Door mij komt je tot de Vader – door te geloven dat Mijn beeld van de Vader klopt en niet langer te geloven in het beeld dat het kwaad van de Vader maakt.

De Vader heeft laten zien dat Jezus de waarheid sprak, door Hem op te wekken uit de doden.

Iedereen kan beweren wat Jezus zei en de meeste mensen die van zichzelf beweren wat Jezus beweerde, worden opgeborgen in een psychiatrische inrichting met het label ‘godsdienstwaan’.

Aan het kruis was het volbracht. Jezus heeft het ultieme beeld van Gods liefde laten zien. Hij heeft alles wat Hem Goddelijk maakte in de hemel achtergelaten en is mens geworden. Als mens heeft Hij onder ons gewoond en alles meegemaakt wat wij meemaken, inclusief Godverlatenheid. Hij heeft gehoorzaamheid geleerd, ziekte en lijden meegemaakt, afwijzing ervaren van de mensen voor wie Hij gekomen was. Zijn eigen familie vroeg zich af of Hij wel helemaal tof was en zijn beste vrienden lieten Hem in de steek toen Hij hen het hardste nodig had. Mensen begrepen Hem niet en veroordeelden Hem om zijn opvattingen. Toch ging Hij door, deed wonderen, genas zieken, gaf onderwijs. Hij hield niet op goed te doen, veroordeelde niemand, maar had het wel continu aan de stok met de Farizeeën en schriftgeleerden, die de mensen een ander beeld van God lieten zien dan wat waar is.

Meer kon Hij niet doen. Zijn taak zat er op. Het was volbracht.

Wat restte was de bevestiging van de Vader. De opstanding, de overwinning van de waarheid over de leugen.

De waarheid is: God heeft je zo lief dat Hij een relatie met je wil die zo intiem is dat Hij met al Zijn volheid in je verblijft en je het leven geeft. Dat is niet omdat jij je zo netjes gedraagt, of omdat je zo’n goed karakter hebt, maar omdat Hij onvoorwaardelijk van je houdt.

Geloven in de naam van de eniggeboren Zoon (Joh 3:18)

Wat zijn de namen van de Zoon?

Wonderlijke raadsman, sterke God, Vader voor eeuwig, Vredevorst, Immanuël dat is God met ons, Licht der wereld, Lam dat de zonde weg neemt, Leeuw van Juda, Koning der Joden, Messias, Mensenzoon, het Woord, de goede Herder, het Levende water, het Brood dat uit de hemel is neergedaald, de weg de waarheid en het leven.

Zijn dit de namen van iemand die iets nodig heeft van jou? Zijn dit de namen van iemand die zich laat vermurwen door rituelen of offers?

Dit zijn de namen van de trouwe getuige, de eerstgeborene der doden en de overste van de koningen der aarde. Dit is degene die ons liefheeft en ons uit onze zonde verlost heeft door zijn bloed – en Hij heeft ons tot een koninkrijk, tot priesters voor Zijn God en Vader gemaakt. Hij is de eerste en de laatste en de levende. Hij heeft de sleutels van de dood en het dodenrijk.

Als deze Zoon zegt dat het is volbracht, zal dat dan niet compleet zijn en allesomvattend?

Als Hij zijn leven voor ons heeft gegeven en ons zo uit onze zonde verlost heeft, wat kunnen wij daar dan nog aan toevoegen?

Denk je dat Hij zijn woorden waar kan maken of vertrouw je ze niet?

Als je ze vertrouwt, als je Hem gelooft, dan krijg je wat je gelooft: eeuwig leven, waarheid, rechtvaardiging, vrede, wijsheid, God met ons. Er is niets dat wijst op een veroordeling of op aanvullende voorwaarden, we zijn compleet geaccepteerd als geliefde kinderen.

Als je de Zoon niet gelooft, dan krijg ook wat je gelooft. Je gelooft niet in Zijn rechtvaardiging, Zijn waarheid, Zijn aanwezigheid in je leven, Zijn wijsheid en Zijn vrede; die krijg je dan ook niet.

Soms worden mensen boos als je ze probeert te vertellen wat een enorme rijkdom er voor hun klaar ligt als ze willen geloven, maar dat ze dat niet krijgen als ze het niet geloven. Dat lijkt wel een beetje op de postcodeloterij. Daar heb je ook mensen die geen lot kopen en vervolgens boos zijn als de buren wel winnen en zij niets krijgen. ‘Wat wil je nou?’, vraag ik me wel eens af.

Maar geloven in de Zoon heeft niets te maken met een loterij, het is een zekerheid. Als je accepteert wat Hij geeft, dan krijgt je wat Hij heeft, zonder voorbehoud en zonder enige twijfel. Hij geeft je Zijn liefde en Zijn gerechtigheid.

Zijn liefde wordt als volgt omschreven: De liefde is geduldig en vriendelijk; de liefde is niet afgunstig, zij praalt niet, zij verbeeldt zich niets. Zij gedraagt zich niet onfatsoenlijk, zij zoekt zichzelf niet, zij laat zich niet kwaad maken en rekent het kwade niet aan. Zij verheugt zich niet over onrecht, maar vindt vreugde in de waarheid. Alles verdraagt zij, alles gelooft zij, alles hoopt zij, alles verduurt zij.

En dit is Zijn gerechtigheid: Ik zal hun ongerechtigheden vergeven en hun zonden niet langer gedenken.

Dit weten met je verstand is één, maar het realiseren met je hart is iets heel anders. Weten met je verstand geeft je zekerheid; dit is waar, hier kan ik vanuit gaan. Realiseren met je hart dat je zo geliefd bent, doet iets met je. Het verandert je perspectief en je perceptie. Je hoort mensen wel eens praten over een roze bril. De hele wereld wordt dan ingekleurd door liefde met als resultaat dat je anders naar mensen kijkt, je anders gedraagt, je prioriteiten verandert.

Dit is ongeveer wat er gebeurt als je gelooft in de Zoon. Het is meer dan zeker zijn van Zijn beloften. Je wordt gegrepen door Zijn persoonlijkheid die weerspiegeld wordt door Zijn namen, en je gaat van Hem houden.

Geloven is gegrepen worden door de persoonlijkheid van God.

Als je onder de indruk bent van iemand, dan is wat hij of zij zegt heel belangrijk voor je en je doet graag wat hij of zij wil. Als je iemand liefhebt, dan ben je bereid om heel ver te gaan voor die persoon. Ik moet de eerste nog tegenkomen die zegt heel veel van iemand te houden, maar die vervolgens leeft alsof die geliefde niet bestaat.

Als je onder de indruk bent van God, als je gegrepen bent door Jezus, dan doet dat iets met je. Je wilt weten wat Hij heeft gezegd, wat Hij graag wil, wat Hij belangrijk vindt. Want de dingen die belangrijk zijn voor Hem, zijn ook belangrijk voor jou. Wat Hij heeft gezegd is heel waardevol voor je, want je wilt graag doen wat Hij zegt. Je wilt in je leven iets terug laten komen van hoe Hij heeft geleefd, want je bewondert Zijn manier van leven.

Als je gelooft, dan is dat zichtbaar in je manier van doen. Ook wat je gelooft is zichtbaar in je manier van doen. ‘Een geloof zonder daden is een dood geloof’.

Dit wordt zo vaak omgedraaid. ‘Kijk eens hoe goed ik bezig ben, kijk naar mijn goede daden, nu zie je hoe goed ik geloof.’ Of erger nog: ‘Ik zie geen goede daden, dus dat geloof van jou stelt niets voor.’ Fouter kan het niet, volgens mij.

Geloof is een zaak van het hart. Geloof is een persoonlijke relatie met God. Het is iets tussen jou en God. Jij hoeft aan niemand te bewijzen of je wel ‘goed genoeg’ gelooft en niemand kan beoordelen of jij wel ‘goed genoeg’ gelooft.

Het is trouwens behoorlijk aanmatigend als je denkt te kunnen oordelen over andermans relatie met zijn of haar Heer. Met welke maat wilde je meten? Wat is de standaard voor een goed geloof? Dat je regelmatig laat weten dat je gelooft? Dat je meehelpt in de kerk? Dat je geld aan de armen geeft? Dat je mensen in je omgeving over het evangelie vertelt? Dat je hard werkt en een sober leven lijdt? (ja, met een lange ij, want het moet niet té leuk worden) Dat je in tongen spreekt? Dat je regelmatig naar de kerk gaat en naar bijbelstudie of connect of groeigroep? Dat je als vrouw een rok draagt en lang haar? Dat je iedere dag bidt en de bijbel leest? Dat je bidt voor en na het eten? Dat je naar de gebedsbijeenkomsten van de kerk gaat? Dat je geen TV kijkt of maar heel weinig, of wel, maar dan geen bloot, geen geweld en geen grof taalgebruik? Dat je de juiste boeken leest en de juiste muziek luistert? Dat je geen Boeddhabeeldje in huis hebt?

Ieder kerkgenootschap heeft zo z’n voorkeuren voor het gedrag van zijn leden, maar dat zegt weinig over het geloof van die leden. Het ziet er aan de buitenkant misschien aardig uit, maar wat is de motivatie erachter?

Zonder liefde is alles waardeloos. Je kunt in tongen spreken, je kunt alles verkopen en aan de armen geven, je kunt de bijbel uit je hoofd kennen, zonder liefde is het waardeloos. Je kunt zelfs een geloof hebben dat bergen kan verzetten, maar zonder de liefde stelt het niets voor.

Soms zeggen mensen: “Liefde is een werkwoord”. Volgens mij is liefde eerder een manier van zijn dan een manier van doen. Dat is lastig, want hoe moet je zijn? Hoe weet je of jouw manier van zijn vanuit liefde goed genoeg is? Wie kan je dat vertellen?

Niemand kan je dat vertellen, maar jouw manier van zijn vanuit liefde is sowieso niet goed genoeg, niet naar de hemelse standaard in ieder geval. Maar of je staat of valt, dat gaat alleen de Heer aan. Je zal trouwens staande blijven, want jouw Heer is bij machte om je staande te houden, en dat is wat telt.

Hij zegt: “Het is volbracht”. Geloof dat, omarm dat, laat je daardoor grijpen en leef daaruit.

Ontspan en geniet.

 

Comments