‘Better You’ is trending. De hele wereld is bezig om het uiterste uit zichzelf te halen. Gewoon is niet l
anger goed genoeg. Superlatieven vliegen je om de oren. Uiteraard in reclame, maar zelfs in personeelsadvertenties. Het draait niet zo zeer om wat jij kunt betekenen voor het bedrijf, maar welke uitdaging het bedrijf in de aanbieding heeft voor jou.
Het leven is maakbaar, geloven veel mensen. ‘Jij kunt het beste leven hebben, en wel nu, als je maar de juiste keuzes maakt. Je kiest de juiste opleiding, de juiste vrienden, de juiste wijk om in te wonen, de juiste telefoon, de juiste kleding, de juiste auto en de werkgever die jou het meeste perspectief biedt. Al je successen deel je natuurlijk voortdurend via de juiste social media. Alles ligt binnen je bereik, niets houdt je meer tegen. Mensen die het niet lukt om hun beste leven te bereiken zijn loezers. Die hebben het aan zichzelf te wijten, hadden ze maar betere keuzes moeten maken.’
Zijn wij in de kerk geheel anders, of gaan we ook een beetje mee met deze trend?
Jezus zei dat Hij is gekomen om leven te geven en overvloed. In de bijbel staan daarnaast veel beloften van God opgetekend. Bij veel van die beloften staat een voorwaarde, iets wat je moet doen om in aanmerking te komen voor die belofte. God gehoorzamen bijvoorbeeld. Daarnaast worden we in de bijbel ook opgeroepen om niet te zondigen en om een heilig leven te leiden. De combinatie hiervan leidt al snel naar een voor-wat-hoort-wat geloof: ‘Als je de juiste keuzes maakt in je leven, als je de juiste dingen doet, dan wordt je gezegend’. Dit geloof kom je in alle soorten kerken tegen en niet alleen in de prosperity hoek; daar valt het alleen wat meer op.
In de hele breedte van de kerk zijn mensen bezig om een betere versie van zichzelf te worden. Je zou zeggen dat dit bijbels is, maar wat gebeurt er echt met je als je (ook op geloofsgebied) het maximale uit jezelf en je leven probeert te halen?
Als eerste word ik egocentrisch. Ik ben voortdurend met mezelf bezig, met mijn gedrag, mijn zonden, mijn roeping, mijn doelen. Zolang de kerk mij hierbij kan helpen, is de kerk relevant in mijn leven.
Als tweede word ik ontevreden. Wat ik heb is niet langer goed genoeg. Het moet beter, want het kan beter.
Als derde word ik een huichelaar. Niemands leven is zo goed als z’n facebookpagina, maar je houdt de schijn op. Ook in de kerk. Mijn vakantie was top, mijn huis is een zegen en mijn auto kan niet stuk. Natuurlijk heb ik het druk, druk, druk, maar altijd tijd voor een Latte met m’n BF. Het draait om relaties tenslotte. Mijn stille tijd was geweldig, ik poost bijbelteksten, like de ‘awesome worship’ van afgelopen zondag en retweet christelijke uitspraken. Aan de buitenkant lijkt het allemaal te kloppen.
Egocentrisch, ontevreden en een huichelaar, voor je het weet 12 stappen in je achteruit.
Er is dus een reële mogelijkheid dat je helemaal geen beter mens wordt als je stappen gaat zetten om een beter mens te worden. Met Paulus verzuchten we dat we het goede wel willen, maar niet doen. Het leven lijkt maakbaar, ‘je maakt gewoon de juiste keuzes’, maar zo simpel blijkt het in de praktijk niet te zijn.
Jezus zei: “Het is volbracht”. Hij is gestorven en opgestaan omdat wij het zelf niet kunnen. In Christus zijn we een nieuwe schepping, de Heilige Geest woont in ons, Hij zorgt ervoor dat we vrucht dragen. Als we met Hem in contact blijven dan merken we na verloop van tijd een toename van liefde, vreugde, vrede, geduld, vriendelijkheid, goedheid, vertrouwen, zachtmoedigheid en zelfbeheersing in ons leven. Daar hoeven we niet hard voor te werken, niet voor te strijden, het groeit dan vanzelf.
Ikzelf leef niet meer, Christus leeft in mij.
Home