“Ik geloof in zaaien en oogsten, dus ik zaai, zodat ik later kan oogsten.” Er zijn weinig mensen die geloven dat ze 30, 60 of honderdvoudig in euro’s kunnen ‘oogsten’ als ze een tientje ‘zaaien’, maar er zijn mensen die geven volgens het voor-wat-hoort-wat principe. Ze gooien geld in het offermandje en verwachten iets terug in de vorm van een betere baan, genezing van een vriend of iets anders dat ze graag willen. Ze geven hun tienden in de verwachting dat er meer uit de hemel komt dan regen, als de hemelsluizen voor hun geopend worden.
Is het reëel om te verwachten dat God iets terug doet als jij iets (op)geeft? Zaaien en oogsten is een natuurlijk principe dat God in de schepping heeft neergelegd. Als je ergens in investeert, dan levert dat rendement op. Daarom trainen we, studeren we, oefenen we, enz.. Geldt dit ook voor het geven in/aan de kerk?
God is soeverein, Hij is geen automaat waar je iets ingooit om er vervolgens iets uit te krijgen. God is niet gebonden aan jouw acties – gelukkig niet. Hij kan, los van wat jij hebt gedaan, iets aan jou geven, of niet geven.
Maar God wil niet je geld, je offers of je werken; God wil jou. Hij wil tijd met jou, aandacht van jou, zodat Hij alles met jou kan delen wat Hij heeft. Laten we ons niet gedragen als de oudste zoon…
Een geschudde, aangedrukte, overlopende maat zal ons in de schoot geworpen worden, zegt Jezus. Die maat is gevuld met het resultaat van onze houding naar anderen toe. Zijn we barmhartig en vrijgevig, hebben we lief, of leven we voor onszelf en veroordelen we anderen? “De maat waarmee je meet, daarmee zul je zelf gemeten worden.” Let goed op wat je zaait …
“Hij heeft zelfs zijn eigen Zoon niet gespaard; voor ons allen heeft Hij Hem overgeleverd. En zou Hij ons na zo’n gave ook niet al het andere schenken?”
Home