Geloof is onze motivatie, onze drijfveer om dingen te doen. Je gelooft dat iets werkt en daarom doe je het. Als je gelooft dat bewegen goed voor je is, dan zorg je dat je voldoende beweegt. Als je zegt dat je gelooft dat bewegen heel belangrijk is en je zit vervolgens 24/7 op een stoel, dan krijg ik de indruk dat je zelf niet gelooft in wat je zegt. Het zal wel waar zijn, maar je gelooft er niet in, anders zou je wel meer gaan bewegen. De combinatie van wat je zegt dat je gelooft en wat je vervolgens doet, laat zien waar je echt in gelooft en wat alleen mooie, maar loze, woorden zijn.
Onder het motto: ‘ons geloof is geen dood geloof’, zijn we als christenen veel bezig met wat we (moeten) doen. Daardoor willen we laten zien wat we geloven. Gek genoeg zijn we veel minder bezig met wat we geloven, terwijl dat toch de bron en de motivatie van ons handelen is. Soms komen we niet verder dan: “ik geloof dat ik dit moet doen”.
Er wordt op het terrein van ‘doen’ wat afgeworsteld in christelijke kringen. We willen het zo graag goed doen en we doen zo ons best, maar we falen keer op keer. We vallen, staan weer op en proberen het nog een keer. Vaak proberen we met dezelfde methode een andere uitkomst te krijgen. Dat is een beetje dom, want dat werkt natuurlijk niet. Voor een andere uitkomst heb je een andere methode nodig.
Laten we de volgende keer eens kijken naar wat we geloven voordat we iets gaat doen. Waarom wil ik iets wel of niet doen? Is dat de goede motivatie? Wat zouden de consequenties zijn als ik het niet zou veranderen? Wat heeft Jezus er over gezegd?
“En laten wij met volharding de wedloop lopen die voor ons ligt, terwijl wij het oog gericht houden op Jezus, de leidsman en voltooier van ons geloof.”
Home