Home

Welkom bij OntspannenChristendom.nl !

De blogs op deze website willen je helpen op een andere manier te kijken naar de christelijke waarheden die we van kleins af aan leren. Het doel is een meer ontspannen geloof: bevrijdt van al het moeten, gevuld met verwondering. Hieronder het nieuwste blog. Meer blogs zijn te vinden in het archief

___________________________________________________________________

Virusperikelen

Gisterenavond laat keek ik uit het raam en zag niets bewegen. Geen voetgangers, geen fietsers, geen auto’s, niets. Ik deed de balkondeuren open en hoorde niets. Tranen sprongen in mijn ogen. Den Haag houdt zich aan de avondklok. Twee zwarte Volvo’s scheurden over het plein, vlak achter elkaar aan. Toen was het weer stil.

De permanente onzekerheid en de voortdurende druk die de pandemie met zich meebrengt, maakt mij boos en ook een beetje wanhopig, maar verdrietig was ik nog niet. Zelf heb ik niet zoveel last van de beperkende maatregelen, dus de boosheid, wanhoop en nu het verdriet zijn niet om mijn eigen situatie. Het komt door wat deze pandemie blootlegt: de ongelofelijke ongelijkheid in de hele wereld tussen ‘rijk’ en ‘arm’. Tussen ‘have’ en ‘have not’. Laatst las ik een korte maar krachtige uitspraak die de wortel van dit probleem benoemt: “Het tegenovergestelde van armoede is niet rijkdom maar rechtvaardigheid”.

Deze pandemie blijkt een lakmoesproef voor gerechtigheid en het toont overduidelijk het schrijnende gebrek daaraan. Ook nu zijn het weer de kleinen en zwakken die de grootste klappen krijgen en die het hardst getroffen worden. Het zijn de groten en sterken die profiteren, die meer winst maken of de meeste staatssteun krijgen. Veel dagloners, ZZP-ers en mensen met een kleine onderneming moeten, door de overheid gedwongen, hun inkomstenbron opgeven, maar worden daarvoor niet of amper gecompenseerd. Iedere overheid zégt wel dat ze compenseren, maar in Pakistan bv. krijgt de achtergestelde christelijke minderheid geen voedselhulp. Hier in Nederland zijn de regels weer eens zo ingewikkeld (om fraude te voorkomen?) dat te veel kleine ondernemers buiten de boot vallen. Ben je ZZPer en mag je van de overheid niet werken, maar heb je wel een partner met een inkomen? Dan mag je nu proberen rond te komen met dat ene inkomen, want van de overheid krijg jij niets. Heb je een niet-medisch contactberoep (kapperszaak, tattooshop), maar werkte je niet full time? Dan is je omzet waarschijnlijk te laag om voor welke steun dan ook in aanmerking te komen. Waar je nu van moet leven en hoe je de huur van je bedrijfspandje moet betalen, dat is jouw probleem.

Vanwege de rigide regels rondom wat wel en niet mag, krijg je de meest gekmakende situaties, zoals een boekhandel met een afhaalpunt voor pakjes, die wel de boeken van Bol.com mag uitleveren, maar niet zijn eigen boeken mag verkopen. Of grote winkels, waar honderden mensen per dag naartoe gaan, die wel open mogen blijven, maar bv. musea die dicht moeten. Chiropractors mogen niet, maar fysiotherapeuten mogen wel mensen behandelen. En dan nu de avondklok.

We zijn in oorlog met een onzichtbaar, onberekenbaar, potentieel dodelijk virus en dit is waar we nu op zijn uitgekomen. Het virus sloopt je lichaam, wijzelf slopen de rest in de hoop het virus te kunnen verslaan.

Nou nee, niet alles wordt gesloopt, toont de lakmoesproef aan. Er zijn sectoren/ ondernemingen/ personen in deze wereld en ook in Nederland, die hier financieel beter van worden. Meestal komt het ze aanwaaien omdat andere bedrijvigheid wegvalt, zoals supermarkten of thuisbezorgdiensten die veel meer omzet hebben omdat de horeca dicht is. Dit roept de vraag op hoe we hier rechtvaardigheid kunnen introduceren. Er moet iets gebeuren met het kapitaal dat in deze tijd is verschoven van de kleine ondernemingen die klem gezet zijn door overheid en banken, naar de grotere ondernemingen die wel de ruimte hadden om te investeren en uit te breiden. We moeten voorkomen dat straks de slag tegen het virus is gewonnen, maar dat de oorlog is verloren doordat onze wereld nog onrechtvaardiger is geworden vanwege nog grotere verschillen tussen ‘arm’ en ‘rijk’. Dat er nog minder kansen voor ‘kleine mensen’ zijn om hun eigen leven vorm te geven zoals zij dat zouden willen, omdat het beschikbare geld op een nog grotere hoop bij een nog kleinere groep mensen terecht is gekomen.

De Corona-lakmoesproef toont aan dat Nederland (eigenlijk de hele wereld) behoorlijk ziek is en dat we dat al waren voordat deze pandemie begon. Omdat de groep ‘have-nots’ steeds groter wordt, wordt hun roep om gerechtigheid steeds luider en luider, zoals bijvoorbeeld die van de Black Lives Matter-beweging. We weten één ding: de maatschappij zoals we die kenden is voorbij en wat we hadden komt niet meer terug. De vraag is nu wat er straks terugkomt. Wordt deze roep om gerechtigheid een doodskreet, een laatste schreeuw om leven voordat vrijheid en gerechtigheid definitief sterven? Of komt er juist een nieuw begin en is dit een schreeuw zoals bij een bevalling, waaruit nieuw leven geboren wordt?

De reactie van onze minister president op de toeslagenaffaire geeft mij helaas weinig hoop op een eerlijke verdeling. Als verantwoordelijke voor het introduceren van verplicht wantrouwen naar iedereen met een krappe beurs die een beroep doet op overheidssteun, laat hij de schuld van zich af glibberen door naar anderen te wijzen. Als ‘ruime beurzen’ zoals Shell en Unilever een beroep doen op overheidssteun, dan voelt hij tot in zijn vezels dat het juist is om ze van dienst te zijn – argumenten zijn niet nodig, wantrouwen is ongepast. Dat er met twee maten gemeten wordt door onze eigen overheid is ondertussen pijnlijk duidelijk geworden.

Er staat een grote bank voor het Binnenhof waarop Artikel 1 van de Grondwet staat geschreven: “Allen die zich in Nederland bevinden, worden in gelijke gevallen gelijk behandeld”. Helaas fietst Rutte de andere kant op als hij naar huis gaat; hij ziet die bank niet.

Vrijheid en democratie zijn niet in goede handen bij de liberalen, maar ook niet bij de socialisten. Kijk maar naar het oosten om te zien waar dat eindigt. De populisten, die laten zich gewoon gebruiken door de ‘elite’ waar ze zo tegen zijn. Die zogenoemde ‘elite’ is de groep die 80% van de koek in handen heeft. De overgebleven koek moet verdeeld worden onder de ‘hardwerkende bevolking’. De populisten verdelen deze groep in tweeën en zeggen tegen de ene helft: ‘pas maar op, die andere groep wil jouw deel afpakken!’.

Hierom ben ik boos en een beetje wanhopig.

Ik ben verdrietig bij het zien van lege straten midden in de nacht omdat een avondklok nodig schijnt. Het is een symbool van de bizarre besluiten die genomen moeten worden terwijl we niet eens zeker weten of ze wel echt werken. We hopen dat we weten hoe we de strijd tegen het virus kunnen winnen, maar wat gaat ons dat kosten? We hebben geen goed beeld van de gevolgen van de maatregelen die nu genomen moeten worden. Misschien wel in procenten verminderde economische groei, maar we weten niet welke schade er op het persoonlijke vlak wordt aangericht.

Vanochtend hoorde ik de kerkklokken. Daardoor moest ik denken aan de tekst waarmee veel kerkdiensten beginnen: “Onze hulp is in de naam van de Heer die hemel en aarde gemaakt heeft, die trouw houdt tot in eeuwigheid en niet laat varen de werken van Zijn handen.”

Dat troost mij en geeft mij weer hoop.