Welkom bij OntspannenChristendom.nl !
De blogs op deze website willen je helpen op een andere manier te kijken naar de christelijke waarheden die we van kleins af aan leren. Het doel is een meer ontspannen geloof: bevrijdt van al het moeten, gevuld met verwondering. Hieronder het nieuwste blog. Meer blogs zijn te vinden in het archief
___________________________________________________________________
Kiezen
Mijn laatste blog was in de coronatijd, toen ik moest huilen om de avondklok. Nu moet ik huilen om het land waarin ik ben wakker geworden.
Heer ontferm u over ons.
Grote delen van de wereld zijn de weg kwijt. Ze lopen achter (blonde) schreeuwers aan die een hemel op aarde beloven. Ze beloven dat ze zullen terugpakken wat ze is afgenomen door de elite, Brussel of migranten. Ze spelen in op de gevoelens van onbehagen die vrijwel iedereen heeft, want het gaat goed met de economie, er worden megawinsten gemaakt, maar daar ziet de gewone man niets van terug. Die wordt geconfronteerd met de andere kant van de medaille: torenhoge energieprijzen, boodschappen die veel duurder worden, tekort aan woningen, wachtlijsten in de zorg, onderwijs dat steeds slechter scoort op de internationale ranglijsten en overal een tekort aan personeel.
En alsof dat nog niet genoeg is ‘willen ze ook nog je lapje vlees afpakken’. Dan gaan ze lopen zeuren over het klimaat. Je kunt geen weerbericht meer lezen of ze beginnen weer over de opwarming van de aarde. O, ja, doorwerken tot 67. In Frankrijk hebben ze het land op z’n kop gezet omdat ze daar de pensioengerechtigde leeftijd hebben verhoogd naar 64. Hier slikken we alles maar.
Tot zover het breed gevoelde ongenoegen in Nederland. Een ruk naar rechts is het gevolg. We moeten weer terug naar toen alles nog ‘normaal’ en herkenbaar was, toen we zelf de dienst uitmaakten in ons eigen land, met z’n joods-christelijke traditie. De hardwerkende man moet gewoon probleemloos gelukkig kunnen zijn. Handen af van zijn tradities en verworven rechten: een auto voor de deur, een vliegvakantie in de zomer en zwarte Pieten in de winter.
Voor een oplossing wordt gekeken naar een bevolkingsgroep die veelal in dezelfde situatie zit en hetzelfde wil als de gewone, hardwerkende Nederlander: de ‘migranten’.
Ik zag eens een cartoon van een stinkend rijke man. Er stond een enorme taart op tafel. De rijke man had het overgrote deel van die taart genomen. Aan de tafel tegenover de rijke zaten ook twee gewone mensen. Een met en een zonder kleurtje. Voor hun lag het kleine stukje dat over was. De rijke fluisterde in het oor van de man zonder kleurtje, wijzend naar de man met kleurtje: pas je wel op dat hij niet jouw deel inpikt?
Het is donker in een wereld waar rijkdom zo oneerlijk verdeel is en waar de rijken niet omzien naar de armen. Het wordt nog donkerder als de armen elkaar de tent uitvechten om het kleine beetje wat ze wordt gegund. Maar wie kan ze dat verwijten? Wie vertelt ze hoe het ook kan? Niet de mensen met de macht om de situatie te veranderen. Rijkdom en macht zijn wrede meesters. Degenen die erin gevangen zitten komen nooit meer los. Ze hunkeren maar naar één ding: meer rijkdom of macht, koste wat het kost. Rijkdom of macht verliezen, betekent voor hun het einde van de wereld. Dat er nog een wereld is, waarin het leven ook goed is en misschien wel beter, dat is niet voor te stellen.
Binnenkort is het advent. We kijken uit naar de komst van het Licht der wereld. We tellen de dagen af. Maar wat verwacht ik eigenlijk nog? Verwacht ik echt dat er met Kerst weer een leger engelen verschijnt? En wie gaan ze dan overtuigen van de komst van het Messiaanse tijdperk? Weer de herders, Jan met de pet? De Verlosser wordt geboren in een stal, niet in een paleis. De koning wist nergens van. Terwijl híj degene was die moest veranderen. Van zíjn overheersing moest het beloofde land bevrijdt worden.
Ik ben bang dat ik zelf weer aan de bak kan. Dat Jezus opnieuw in mijn hart geboren moet worden. Dat ik weer opnieuw geïnspireerd wordt door de vrede en gerechtigheid van dat Koninkrijk der Hemelen. Zoals je merkt, heb ik daar weinig zin an. Het klinkt allemaal zo mooi en ik ben erdoor geïnspireerd geweest, maar daarna ook weer afgehaakt. Het duurt allemaal zo lang en het wordt alleen maar donkerder.
Hoe zou ik verschil kunnen maken? Wat helpt het om anderen te proberen te overtuigen van mijn visie? Moet dit niet alles geschieden? Is het niet gewoon ‘rekken en erbij blijven’ tot ‘kingdom comes’.
Ik weet het niet en ik baal dat ik het niet weet. Ondertussen bouw ik voor mezelf een schuilplaats. Een zelfvoorzienend wereldje op het Franse platteland. Die luxe heb ik. Misschien dat God daar op termijn nog iets mee kan. Maar ondertussen kom ik niet verder dan dit blog.
Kyrie eleison – Heer ontferm u over ons!
“Ik zal horen, wat God, de HEERE, spreken zal,
want Hij zal tot Zijn volk en tot Zijn gunstelingen van vrede spreken;
maar laten zij niet tot dwaasheid terugkeren.
Ja, Zijn heil is nabij hen die Hem vrezen,
zodat er eer in ons land woont.
Goedertierenheid en trouw ontmoeten elkaar,
gerechtigheid en vrede kussen elkaar.
Trouw komt op uit de aarde,
gerechtigheid ziet uit de hemel neer.”
Psalm 85: 9-12 (HSV)
Home